Əli Kərim. Sanki

Sanki kədər mənim yox.
           Mən kədərinki idim.
Neçə gündü edirdi
           Bağrımı didim-didim.
Ürəyim söylədi ki,
           sahibi ol bunun sən
Axı bircə sənə yox
           dostlara da toxunur.
Onların şad gününü
            birdən yasa döndərir.
Gözlərə yağış səpir.
            boğazlara tıxanır,
Gələcəyi, keçmişi,
          iradəni, ümidi,
düşmənin nifrətini
          yığdım bir qoşun etdim,
Mən onu qəlpə-qəlpə
          hər gün çapdım, azltdım.
Mən onu nəfəsimlə
          gilə-gilə əritdim,
O təslim olmayırdı
          son zərrəsinə qədər
Son zərrəsi də qəlbə
          sancıldı iynə kimi.
Aldım onun əlindən
          həyatımı,
          dostları,
Bir də bu gün yazdığım
Həmin yeni şeirimi.