Əli Kərim. Daş

Yarıçılpaq
        Qədim insan
Düşməninə bir daş atdı,
Qana batdı.
Daş düşmədi
        Amma yerə.
Uçub getdi
Üfüqlərdən üfüqlərə.
Deməyin ki daş yox oldu.
Oldu qılınc,
      güllə,
           mərmi.
Dayanmadı fikir kimi.
Atom kimi
Meridianı qırıq-qırıq,
Arzuları zərrə-zərrə,
Okeanı parça-parça
Edib keçdi...
Həmin o daş
İndi yenə dayanmayır
         uçur hara?
O neytron,
         elektron -
Dönüb
         nələr,
              nələr olur.
Alov olur,
         ölüm olur,
              zəhər olur.
Ey həməsrim,
Həqiqətin qan qardaşı,
Dayandırmaq olmazmı, de,
Yarıçılpaq
          yarıvəhşi
Qədim insan
          atan daşı?!