Nüsrət Kəsəmənli. Kirayə çarpayı

Bu ipək örtük altda
                   zolaqlı döşəyin
                              qırçın ləpələri var,
Neçə qadın kürəyinin
                   neçə qız ürəyinin
                              ləpirləri var...
Bu çarpayı hop-hop kimi
                   oxuya bilir,
Bu çarpayı
                   taksi sayğacıtək
                               saya bilir,
Qadınların ağırlığından
                   onların firavanlığını
                              duya bilir.
Bu çarpayı
                   qoşa ovuca bənzər,
                              dilənçi ovcuna,
Qadınlar pul kimi
                   atılırlar bura;
Çırpınırlar balıq kimi
                   polad torlarını qıra-qıra...
Balışın içindən
                   qarət olmuş toyuqların
                                libası hönkürür.
Çarpayıdan döşəməyə
                   ipək libas tökülür.
Divardan Cakonda gülümsünür
Çılpaq Afroditaların
                   yalançı hay-küyünə,
Bu çarpayı ağrı çəkir
                   deyinə-deyinə...
Cakonda qadına baxır,
Elə bil qəhqəhəylə güləcək;
Bu qadın hər şeydən xəbərsizdir,
İndi...
       hər şeyi biləcək...