Əli Kərim. İlan

               Atam deyədi...

Sən ilana tüfəngi
                      gözlərini
                      yumub at,
                      öləcək.
Özü qızıl güllənin
                      qabağına gələcək.
Sən onu yox,
o sənin
tüfənginin
İlan yuvası
              lüləsini,
yarı yolda olan
              gülləsini
              kirpiksiz gözlərilə
Tezcə nişan alacaq,
yarı yolda olacaq.
Bir an tüstülü göydə
Gülləylə bir qalacaq,
Sonra göyün qəzəblə
vurduğu çubuq kimi
yerə çırpılacaqdır,
Yerdə qıvrılacaqdır.
Ölümə necə aşiq.
Ölümə necə heyran
                        olub ki,
Özünün də
                ölümünü
                        atılıb
Yarı yolda qarşılar
                vəhşi ilhamla ilan.