Əlisəmid Kür. Hər payız beləcə

-




         
                                 Sarala-sarala solan yarpaqlar
                                  Düşür üzüqoylu torpağın üstə,
                                  Kirpiyin, yanağın, dodağın üstə
                                  Ömrünü sakitcə başa vururlar.

                                 Ora bax, çinarın qızıl yarpağı
                                                  İndicə qopacaq,
                                  Havada quşlarla bir az uçacaq,
                                  Sonra yorularaq qonacaq yerə.

                                   Əlvida, ağaclar!
                                    əlvida –
                                   Payızın külək əliylə
                                    Yaşıl yarpaqların itən ömrünə.

                                    Yarpaqlar güvənmir ağaca heç vaxt
                                     Küləyə gedərlər, bada gedərlər.
                                      Bir fəsil ömrünü uzatmaq üçün
                                                                  Səksənən ağac
                                       Verər yarpaqları güdaza bütün.

                                       Ağacın dərdini yarpaqlar çəkir,
                                        Çəkirlər – torpağa dönənə qədər.
                                        Hər payız yarpaqlar köçəndən sonra
                                        “Ağaclar ölür ayaqüstə”.

                                                                           1983